zondag 9 november 2014

Betekenisvol voorwerp...

Hallo iedereen, 

Voor de 1ste les rond 'Mens en zingeving' kregen we de opdracht om een voorwerp mee te brengen die een belangrijke/waardevolle betekenis heeft voor jezelf.

Mijn voorwerp dat ik gekozen heb, is mijn instrument.



Mijn instrument, hobo, is voor mij een heel belangrijk voorwerp omdat ik al 10 jaar hobo speel. Ik speel ook mee in verschillende muziekverenigingen en zou deze verenigingen niet meer kunnen missen, ze maken deel uit van mijn leven. Dit is voor mij ook heel belangrijk omdat ik het zelf heb betaald.

Waarom heb ik voor mijn hobo gekozen? 
Ik wou al van kleins af aan dit instrument bespelen. Het fascineerde mij enorm omdat het een dubbel riet heeft. Dat wil zeggen dat het riet het mondstuk is waar je moet op spelen en dat bestaat uit 2 rieten die voor trilling zorgen. Doorheen de 10 jaar heb ik heel hard moeten werken om mijn diploma te behalen van de muziekschool. Ik heb mij jarenlang ingezet om dit diploma te krijgen. Dit gebeurde met heel veel ups en downs. Ik heb ook heel wat stress gehad voor alle examens die ik heb moeten afleggen.

Nu speel ik mee in 3 muziekverenigingen: de Koninklijke Fanfare Eendracht en Kunstijver, de Jet Symphonic Band en de P-Nuts. Elke zondagochtend is er repetitie van de Fanfare en elke vrijdagavond is er repetitie van de Jet. Deze zou ik niet meer kunnen missen omdat dit toch een uitlaat is om even weg te zijn van alle stress en dagelijkse ellende. Wanneer ik meespeel kan ik mijn gedachten verzetten en kan ik mij gewoon concentreren op de muziek. Wanneer we op uitstap zijn met de Fanfare maak ik altijd zoveel plezier dat ik daar de tijd niet voor heb om aan te denken.
Muziek is een belangrijk aspect in mijn leven, het is er altijd geweest en zal er altijd zijn. Muziek spelen of zingen zit in de familie. Een groot deel van mijn familie bespeelt een instrument of zingt wel in een of ander koor. Mijn opa heeft nog een instrument bespeeld en zong vroeger, mijn nonkel en tante zingen in een koor. Mijn moeder, mijn zus en ik spelen mee in de Fanfare. 
Muziek is heel belangrijk voor mijn familie, wanneer er een concert is, zijn mijn oma en opa altijd aanwezig. Mijn grootouders zijn altijd trots op mij omdat ik in de Fanfare het toch red als enige hoboïst. Op die momenten voel ik mij dan speciaal.

Mijn instrument geeft zin aan mijn leven, omdat ik bij elke repetitie het gevoel heb dat ik stap per stap een beter hoboïst ben. Elk muziekstuk geeft mij uitdaging en het gevoel dat ik door moet gaan. Waarom? Omdat in elk stuk wel een of ander moeilijk trekje zit om te spelen waaraan je soms dagen of weken moet aan oefenen. Het geeft mij ook het gevoel dat ik door moet gaan, niet alleen in de muziek, maar gewoon in mijn leven. Soms komt er iets onverwachts op je pad, waar je plots rekening moet mee houden en op die momenten moet je de kracht vinden om door te gaan en moedig zijn. 

Herkenbaar? 

Vele groetjes,
Griet

Inleveren voor of tegen het neoliberalisme - Paul Verhaeghe

Hallo iedereen, 

In een van de vorige lessen kregen wij een artikel van Paul Verhaeghe. Uit dat artikel was het de bedoeling om 4 ideeën te halen en daar jou eigen mening rond te vormen. 

De eerste vraag die ik mij stelde bij het artikel was: 'Wat betekent het neoliberalisme nu?'. Daarom ging ik opzoek naar een definitie van neoliberalisme.
Neoliberalisme werd als het volgende omschreven: "Een economisch systeem dat gebaseerd is op de maximalisatie van winsten, de minimalisatie van kosten en de concurrentie van economische blokken."

Wel, ik ga mijn 4 ideeën bespreken en vertellen wat mijn mening precies is.
Als jullie een andere mening hebben of op een bepaalde visie willen reageren, doe dat gerust! Alle meningen, reacties, commentaar, ... zijn welkom.

1. "Op dertig jaar tijd zijn de inkomensverschillen in bijvoorbeeld Groot-Brittannië spectaculair gestegen, zo spectaculair dat de middenklasse ginder aan het verdwijnen is."

Wanneer je naar deze stelling kijkt, moet je eerst weten wat middenklasse is. Met middenklasse bedoelen we dat de sociale klasse wordt onderverdeeld. Paul Verhaeghe bedoelt met deze visie dat er geen onderverdelingen meer zullen zijn, dat je dus arm of rijk zult zijn. De definitie van neoliberalisme bevestigd dit. Tegenwoordig draait alles rond winst. Winst is heel belangrijk in een eigen zaak, een bedrijf, ...
De dag van vandaag zullen mensen met een eigen zaak moeten gaan minimaliseren van de kosten (doen dit door zo weinig mogelijk mensen aan te nemen) en zorgen voor de maximalisatie van de winsten (doen dit door prijzen omhoog te doen). Heel veel mensen geraken in armoede door geen werk te vinden, niet genoeg geld hebben, ...

2. "Het neoliberalisme is ronduit gevaarlijk op psychologisch vlak. Hier heb ik als psychoanalyticus recht van spreken, dit is mijn vakgebied. Het is gevaarlijk omdat dit systeem het slechtste in de mens naar boven haalt en het beste onderdrukt. Dit onderwijs, waardoor het zelfs de nieuwe identiteit bepaalt."

Ik heb deze visie eruit gehaald omdat ze heel mooi verwoord wat er nu momenteel aan de gang is in het onderwijs. De overheid heeft nu bepaald dat het inschrijvingsgeld zal verhogen in de hogescholen en universiteiten. Heel wat mensen zullen dat verhoogde inschrijvingsgeld niet kunnen betalen, waardoor er heel veel jongeren niet meer naar een hogeschool zullen kunnen gaan. Dit komt voor heel wat mensen hard aan, heel veel jongeren moeten zoveel doen om aan hun diploma te raken en zetten zich jaren aan een stuk in, maar plots wordt dit allemaal afgenomen gewoon omdat ze het inschrijvingsgeld gaan verhogen. Een studietoelage is een oplossing, want dan moet je nog maar een deeltje van het inschrijvingsgeld betalen. Maar als ze voor iedereen die geen studietoelage heeft het inschrijvingsgeld verhogen, moet dat ook voor de mensen die een studietoelage krijgen. Persoonlijk vind ik niet dat dit kan omdat je heel hard moet werken om het geld bijeen te krijgen en dat sommige mensen het ook moeilijk hebben terwijl ze geen studietoelage hebben gekregen. Dit systeem zorgt ervoor dat de talenten van de jongeren worden onderdrukt en dat ze geen diploma kunnen behalen van wat ze eigenlijk willen studeren. Door dit nieuw systeem in te voegen wordt er bij heel wat jongeren een nieuwe identiteit bepaalt omdat ze een andere weg moeten inslaan dan dat ze in principe zouden willen doen.

3. "Pesten was vroeger een probleem op de scholen, nu is het volop aanwezig op de werkvloer, als een typisch symptoom van onmacht, waarbij de frustratie afgereageerd worden op de zwaksten."

Deze voorlaatste stelling klopt voor mij helemaal. Vroeger hoorde je alleen maar pesten op school, maar nu hoor je ook pesten op het werk, op het internet (het cyberpesten), ... noem maar op. De dag van vandaag kun je pesten niet meer wegdenken, d.w.z. dat pesten heel actief is in onze samenleving. Om welke reden dan ook wordt er gepest, voor soms de kleinste redenen. Als het over pesten gaat dan kunnen we zeggen dat de persoon die gepest wordt heel vaak gezien wordt als een zwakkere persoon. 

Wanneer we spreken van de pester kunnen we bijna in alle gevallen zeggen dat het om meerdere personen gaat. De persoon die pest betrekt er meestal een heleboel vrienden, kennissen bij. De pesters beginnen vaak met iets heel kleins, wat dan juist weer kan uitdraaien op heel gevaarlijke situaties. Denk maar aan zelfmoord bij sommige jongeren. Zelf denken de pesters dan het geen kwaad kan en beschouwen het als plagen van die persoon. Je kunt dus zeggen dat het een symptoom van onmacht is. De pester wil op die manier erkenning krijgen.

4. "Binnen een maatschappij die voortdurend de boodschap verkondigt dat iedereen het kan maken als hij zich maar voldoende inzet, betekent dit dat steeds meer mensen geconfronteerd worden met vernedering, schuld en schaamte."

De dag van vandaag wordt er heel wat verwacht van de jongeren. Zoals de stelling zegt: iedereen kan het maken als hij zich maar voldoende inzet. Inderdaad dat klopt, maar hoe meer ze zich inzetten hoe meer ze geconfronteerd gaan worden met die vernedering, schuld en schaamte. Wat bedoel ik hier nu mee? Heel wat ouders steunen hun kinderen, maar sommige ouders gaan hun kinderen soms wat 'verplichten'. Kinderen moeten zoveel op zoveel halen om hun ouders tevreden te stellen. Ouders stellen soms heel hoge eisen voor hun kinderen, daardoor durven hun kinderen soms niet te vertellen dat de richting misschien te zwaar is of dat ze niet mee kunnen met een bepaald vak. Daardoor halen ze misschien wat mindere goede punten dan dat hun ouders zeiden en hebben daardoor schaamte en schuld. Schaamte omdat ze niet het procent hebben dat aan de verwachting lag van de ouders. Schuld omdat ze het niet durfden te vertellen dat ze niet zo goed meekonden, of dat het ietsje te zwaar was. Misschien moeten ze binnen de maatschappij niet voortdurend verkondigen dat iedereen het kan maken zolang ze zich maar voldoende inzetten? Want iedereen zet zich op zijn manier in, de ene wat rapper dan de andere. 

Heb je hier nog iets aan toe te voegen? Laat gerust een reactie achter.

Vele groetjes,
Griet

Bronvermelding: 
Stoop, B., encyclo.nl. Opgehaald van Nederlandse encyclopedie: http://www.encyclo.nl/begrip/neoliberalisme